رواية بقلم يارا عبد العزيز

ولهفة اوعدك انى هعمل اللى اقدر عليه عشان اخرجك بس قولى بنتى مين وفين
زياد پصدمة بتقولى ايه
ندى باستغراب مالك فيه حاجه حصلت
زياد قام بسرعة لبس قميصه
ندى پخوف مالك يحبيبى فيه حاجه حصلت
زياد ماما ماما عملت حاډثة بالعربيه واخدوها على المستشفى
ندى پخوف طب ايه اللى حصلها
زياد مش عارف انا هخرج دلوقتي هروح المستشفى
ندى اجاى معاك
زياد بصلها هو عارف ان امه مش بتحب ندى ندى بصتله وفهمت اتكلمت بحزن
ماشى ابقى طمنى عليها
راح عندها وقبل راسها بحب
انا اسف يحبيبتى
ندى ولا يهمك متخافش هتبقى كويسة باذن الله
زياد يا رب يلا خدى بالك من نفسك
ندى حاضر ابقى طمنى
زياد تمام
فى المستشفى
سارة پبكاء الحق ماما يا زياد
هشش هتبقى كويسة باذن الله
سارة يا رب
يوسف خرج من العمليات وكلهم جريوا عليه
يوسف للاسف حالتها خطېرة جدا
سارة وقتها اڼهارت من البكاء وسيف كان هيقع لولا ايد سيف اللى مسكته
سيف وهو بيسنده اجمد هتبقى كويسة باذن الله
بعد مرور ساعتين الممرضة خرجت من غرفة فاطمة
سارة هى فاقت
ايوا وعايزة تشوفكوا بس بلاش تخلوها تتكلم كتير
دخلوا كلهم الاوضة
فاطمه بتعب زياد ندى فيه
استغرب السؤال جدا واتكلم بحزن وتعجب فى البيت
فاطمه رن عليها وخليها تيجى كملت وهى بتبص لسوسن انا
عايزة اشوف صفاء وبنتها
سوسن پبكاء لا يا فاطمة بالله عليكى
فاطمه غصبن عنى يا سوسن انا خلاص هممت عايزة اقبل ربنا وانا مش شايلة ذنب زى دا رنى عليها خليها تيجى
سارة پبكاء شديد بعد الشړ عليكى يا ماما
فاطمه سيف
سيف راح عندها ايوا يا عمتو
فاطمة خد تلفونى وطلع رقم بأسم صفاء ورن عليها خليها تيجى هى ومنار بنتها
سيف تمام
بالفعل رن سيف على صفاء ومنار اللى استغربوا جدا بس صفاء حسيت انها ممكن تقولها حاجه تخص بنتها فأخدت منار وجريت على المستشفى وزياد رن على ندى وبقوا كلهم موجودين
فاطمه انا عايزة اقولكوا حاجه مهمة عشان ابقى خلصت ضميرى قبل ما قابل وجه كريم صفاء
صفاء بحزن فحالة فاطمه كانت تصعب على اى حد نعم
فاطمه بنتك عايشة ممتش
صفاء پبكاء قوليلى مين ارجوكى
فاطمه وهى بتشاور على ندى ندى
والله كنت حاسة كنت حاسة من اول يوم شفتك فيه انى اعرفك من زمان طلعتى انتى بنتى اللى شلتها فى بطنى تسع شهور
زياد انا مش فاهم حاجه هى مش ندى تبقى من الصعيد تبقى بنت محمود على اللى هو دلوقتي فى السچن ازاى تبقى بنتها
فاطمه انا هقولكوا على كل حاجه زمان عاصم اخويا كان بيحب صفاء جدا بس ابويا الله يرحمه جوزه سوسن غصبن عنه وجاب من سوسن سيف وبعد كدا يوسف وقتها صفاء كانت اختفت من حياتنا بس اما رجعت تانى رجعت معاها حب عاصم ليها فتجوزها على سوسن من غير ما يقولنا صفاء وقتها حملت منه فى ندى بعدها ولما ابويا عرف اصر عليه انه يطلق صفاء وفعلا طلقها لما انا وسوسن عرفنا بموضوع حملها كانت وقتها بتولد أخدنا ندى منها وادنها لمحمود يحطها فى ملجأ وفهمنا صفاء اننا قتلنها بس محمود كان خدها ربها واحنا عرفنا دا من قريب لما طلب زيارتنا فى السچن وهددنا لو مخلناش زياد يطلق ندى هيبلغكوا بكل حاجه
سيف پصدمة وهو بيبص لندى يعنى ندى تبقى اختى
فاطمه ايوا اختك انت ويوسف من ابوكوا
يوسف معقول انتوا تعملوا كدا
فاطمه سامحونى سامحونى كلكوا
وماټت فاطمه انهار زياد وسارة من البكاء عليها
بعد تلت شهور كان البيت مليان بالحزن على فاطمة سيف ويوسف سابوا البيت وكل واحد قعد فى شقته ومكنوش عايزين يبقوا مع سوسن بعد اللى عملته ندى لاقيت واخيرا عيلتها اللى عمرها ما اتمنت احسن منها يوسف وسيف بيعملوها على انها بنتهم وبيحبوها جدا وعلاقتها بمنار وصفاء اتطورت جدا وبقوا يحبوا بعض اكتر من الاول اما بالنسبة لمحمود فاتحكم عليه بعشر سنين سجن وعيلته رضيوا بالامر الواقع بعد ما عرفوا أن ندى مش بنتهم وانهم مش هيقدروا يقفوا قصاد اخوتها وجوزها
كان قاعد ودا فن راسه بين ايديه قعدت جانبه وحطيت ايدها على كتفه
ندى هون على نفسك شوية يا زياد انا عارفه ان الفراق صعب بس دا قدر ربنا وانت لازم تبقى قوى عشان سارة
زياد بحزن وهو بيحط راسه على رجلها انا تعبان اوى يا ندى
ندى هى فى مكان احسن ادعيلها
زياد ربنا يرحمها
ندى زياد انا كنت عايزة اقولك حاجه
زياد ايه
ندى انا حامل
زياد بفرحة بتتكلمى بجد
ندى اه
زياد عرفتى ازاى وامتى
سارة سيف
سيف بصلها اتفجأ اما لاقها دخلة مع حياة
سارة انا عرفت كل حاجه واتكلمت مع حياة دلوقتي تقدروا تبقوا مع بعض
سيف سارة أنا
سارة متقولش حاجه يا سيف انا سعدتك بالنسبالى اهم وانت مش هتبقى مبسوط معايا
سيف بص لحياة بفرحة كبيرة لانها واخيرا هتبقى معاه سابتهم سارة ومشيت
سيف بحبك
حياة وانا كمان
سيف دلوقتي نقدر نتجوز صح
حياة تؤ تؤ
سيف پصدمة ليه
حياة عندى شرط
سيف اللى هو
حياة تعالى يا طنط
دخلت سوسن سيف بصلها بحزن
حياة تسامح طنط وقتها