رواية بقلم يارا عبد العزيز

سجن القناطر
فاطمة بعصبية انت عايز ايه تانى مش خدت الفلوس اللى عايزاها
محمود براحة شوية يا فاطمة هانم دا الكلام اخد وعطى
سوسن عايز ايه ما تقول وتخلصنا
محمود عايز فاطمه هانم تقول لابنها يطلق بنت جوزك
فاطمة ابن مين وبنت جوز مين انت بتقول ايه
محمود زياد ابنك متجوز ندى بنت عاصم الاميرى اللى انتوا خاطفتوها زمان وادتهولى احطها فى الملجأ
فاطمة بعصبية ابنى انا اتجوزها
سوسن هو مش انت حطيت البنت دى فى الملجأ ايه اللى وصل زياد ليها
محمود ندى انا اللى ربتها عشان اطلع منها بمصلحة بعد ما تكبر
سوسن پغضب انت بتقول ايه
فاطمة وايه اللى وصل ابنى ليها
محمود دا موضوع يطول شرحه عشان معياد الزيارة المهم ابنك زياد يطلق ندى بأى طريقة والا هقولهم على كل حاجه وهقلب التربيزة على الكل عن اذنكوا يا هوانم
فى كلية الطب جامعة القاهرة
منار خرجت من المحاضرة وقابلت ندى وقفت معاها
ندى حاسكى هتعيطى فيه ايه
منار اتحطيت فى موقف وحش من شوية فى المدرج بسبب انى اتأخرت
ندى ولا يهمك حصل خير
منار بتعب اااااه
ندى مالك
منار جانبى وجعانى اوى الحقينى مش قادره
ندى پخوف شديد طب اهدى اهدى طيب عشان متتعبيش اكتر يا رب اعمل ايه
منار پألم الحقينى مش قادره
وقتها يوسف عدى من قدامهم وشافهم جرى عليهم
يوسف بقلق مالك فيه ايه
ندى جانبها بيوجعها
ندى ساعدتها تعقد على كرسى ويوسف فحصها
يوسف لازم تروحى المستشفى الزيادة ولازم تشليها فورا وكمل وهو بيزعق انتى ازاى سايبة نفسك لحد دلوقتي
منار پبكاء والم هو انت بتزعقلى ليه
يوسف وقتها اتجاهلها وكمل وهو بيبص لندى
يوسف ندى اسنديها لو سمحتى هناخدها على المستشفى بتاعتى
ندى تمام
ندى سندتها على عربية يوسف ورحوا المستشفى
منار پخوف وبكاء وهم شايلنها على الترولى ومدخلنها العمليات رنى على ماما بالله عليكى خليها تيجى
ندى حاضر والله بس انا مش معايا رقمها
منار ادتها فونها هتلاقيه هنا مسجله ماما
ندى حاضر مټخافيش هتبقى كويسة باذن الله
سيف كان قاعد على مكتبه وزياد قاعد قدامه
زياد سيف خد شوف كدا
سيف كان سرحان فى حياة وفى كلام سارة انت مشفتش نفسك وانت بتبصلها كنت بتبصلها بطريقة عمرك ما بصتهالى
زياد سيف
سيف هاا
زياد مالك وكمل بغمزة هى سارة وكلة عقلك لدرجة دى
سيف بتوهان يا ريت يا ريت سارة
زياد مش فاهم
سيف مش لازم
زياد سيف انت مبتحبش سارة
سيف ايه اللى انت بتقوله دا يا زياد
زياد بجدية سيف زى ما سارة اختى انت كمان اخويا فا لو فيه حاجه يا ريت تقول عشان لا تتعب نفسك ولا تتعبها
سيف بأستغراب معقول انت نفسك زياد تفكيرك اتغير خالص عن زمان
زياد يمكن عشان حبيت من قلبى
سيف بأببتسامة ندى
زياد تخيل مكنتش اعرف انى ممكن احب اوى كدا وبالسرعة دى
سيف قولتلها
زياد لسه
سيف ليه دى مراتك
زياد هقولها باذن الله المهم انت مالك
سيف مفيش يا زياد
زياد سيف اتكلم على اساس انى صاحب عمرك مش على اساس انى اخو سارة
سيف وهو بيسند ضهره على كرسى مكتبه مش عارف يا زياد صورتها مش راضية تروح من بالى اما بشوفها قلبى بيدوق جامد ببصلها بطريقة مختلفة
زياد هى مين دى
سيف حياة البنت اللي اتبرعتلى پالدم
زياد انت بتحبها
سيف للاسف اه
زياد طب وسارة
سيف هتجوزها
زياد طب وحياة
سيف هنسها
زياد هتعرف الحب الحقيقي مش بيتسنى يا سيف
سيف اومال يعنى اعمل ايه اسيب سارة
زياد وانت مفكر انى هسمحلك تتجوز اختى بعد ما عرفت انك بتحب غيرها انت عايزنى ارمى اختى يا سيف
سيف والله العظيم ما بأيدى حبيتها غصبن عنى انا لا قاصد اوجعك ولا اوجعها
زياد عارف يا سيف لو كنت قولت الكلام دا قبل ما حب ندى كنت وقتها ممكن مفهمكش انما دلوقتي انا فاهماك وبقولك كلم سارة وفهمها براحة احسن ما تتجوزها وانت فى قلبك واحدة تانية كدا هتبقى بتم وتها بالبطئ
سيف تفتكر كدا
زياد مفيش غير كدا اصلا هسيبك انا وفكر كويس
زياد انت اخويا يا سيف واوعى تفكر انى بجاى على اختى بالعكس انا بفكر على المدى البعيد وعارف ان اختى مش هتبقى مبسوطة كدا
فى المستشفى
صفاء پخوف شديد بنتى بنتى كويسة
ندى هو حضرتك مامت منار
صفاء ايوا هى كويسة
ندى متقلقيش هى كويسة دى الزيادة بس هيشلوها وخلاص
صفاء پخوف شديد يحبيبتى يبنتى يا رب اشفيها يا رب
ندى فونها رن فبعدت شوية وكان زياد
ندى الو السلام عليكم
زياد وعليكم السلام انتى فين انا فى كليتك ومش لاقيكى
ندى انا فى المستشفى
زياد پخوف شديد ايه فى المستشفى ازاى انتى كويسة
ندى متخافش انا كويسة بس واحدة صاحبتى تعبت وانا هنا معاها فى المستشفى بتاعت يوسف
زياد طب انا جيلك دلوقتي
ندى تمام
صفاء هى تعبانة اوى
ندى باذن الله هتبقى كويسة متقلقيش
صفاء يا رب
زياد وقتها دخل
زياد ندى انتى كويسة
ندى انا تمام والله قولتلك صاحبتى يا زياد
صفاء انت زياد ابن فاطمة صح
زياد ايوا
صفاء انا اعرف والدتك عز المعرفة هى ومرات خالك ابقى سلميلى عليهم قولهم صفاء الجبيلى بتسلم عليكوا
زياد الله يسلمك
ندى حضرتها تبقى مامت منار صاحبتى اللى تعبت
زياد ااه تشرفنا
زياد